Iran

To which language should you translate to localize in Iran?

The standard Persian of Iran has been called, apart from Persian and Farsi, by names such as Iranian Persian and Western Persian, exclusively. Officially, the official language of Iran is designated simply as Persian (فارسی, fārsi).

“New Persian” (also referred to as Modern Persian) is conventionally divided into three stages: 1. Early New Persian (8th/9th centuries), 2. Classical Persian (10th–18th centuries), 3. Contemporary Persian (19th century to present)

Early New Persian remains largely intelligible to speakers of Contemporary Persian, as the morphology and, to a lesser extent, the lexicon of the language have remained relatively stable.

There are three standard varieties of modern Persian: Iranian Persian (Persian, Western Persian, or Farsi) is spoken in Iran, and by minorities in Iraq and the Persian Gulf states; Eastern Persian (Dari Persian, Afghan Persian, or Dari) is spoken in Afghanistan; Tajiki (Tajik Persian) is spoken in Tajikistan and Uzbekistan. It is written in the Cyrillic script.

All these three varieties are based on the classic Persian literature and its literary tradition. There are also several local dialects from Iran, Afghanistan and Tajikistan which slightly differ from the standard Persian. The Hazaragi dialect (in Central Afghanistan and Pakistan), Herati (in Western Afghanistan), Darwazi (in Afghanistan and Tajikistan), Basseri (in Southern Iran), and the Tehrani accent (in Iran, the basis of standard Iranian Persian) are examples of these dialects. Persian-speaking peoples of Iran, Afghanistan, and Tajikistan can understand one another with a relatively high degree of mutual intelligibility. Nevertheless, the Encyclopædia Iranica notes that the Iranian, Afghan, and Tajiki varieties comprise distinct branches of the Persian language, and within each branch a wide variety of local dialects exist.

Farsi

فارسی معیار ایران را به غیر از پارسی و فارسی، منحصراً با نام‌هایی چون فارسی ایرانی و فارسی غربی خوانده‌اند. به طور رسمی، زبان رسمی ایران صرفاً فارسی است.

«فارسی نو» (که به آن فارسی مدرن نیز گفته می‌شود) به طور معمول به سه مرحله تقسیم می‌شود:

فارسی نو اولیه (قرن‌های 8/9)

فارسی کلاسیک (قرن‌های 10-18)

فارسی معاصر (قرن 19 تا کنون)

فارسی نو اولیه تا حد زیادی برای گویشوران فارسی معاصر قابل فهم است، زیرا صرف‌شناسی و تا حدی واژگان زبان نسبتاً ثابت مانده است.

سه نوع استاندارد فارسی مدرن وجود دارد:

فارسی ایرانی (پارسی، فارسی غربی یا فارسی) در ایران و توسط اقلیت‌ها در عراق و کشورهای خلیج فارس صحبت می‌شود.

فارسی شرقی (فارسی دری، فارسی افغانی یا دری) در افغانستان صحبت می‌شود.

تاجیکی (فارسی تاجیکی) در تاجیکستان و ازبکستان صحبت می‌شود. به خط سیریلیک نوشته شده است.

همه این سه گونه بر اساس ادبیات کلاسیک فارسی و سنت ادبی آن است. همچنین چندین گویش محلی از ایران، افغانستان و تاجیکستان وجود دارد که کمی با فارسی استاندارد تفاوت دارند. گویش هزارگی (در افغانستان مرکزی و پاکستان)، هراتی (در غرب افغانستان)، دروازی (در افغانستان و تاجیکستان)، باسری (در جنوب ایران) و لهجه تهرانی (در ایران، اساس فارسی استاندارد ایرانی) نمونه‌هایی از این گویش‌ها هستند. فارسی زبانان ایران، افغانستان و تاجیکستان می‌توانند یکدیگر را با درجه نسبتاً بالایی از درک متقابل، بفهمند. با این وجود، دایره المعارف ایرانیکا خاطرنشان می‌کند که گونه‌های ایرانی، افغانی و تاجیکی شاخه‌های متمایزی از زبان فارسی را تشکیل می‌دهند و در هر شاخه گستره وسیعی از گویش‌های محلی وجود دارد.

Sahar, Certified Translator and Interpreter

Official language

Persian (56.6%)

Actual languages

Persian (56.6%), Azerbaijanian (14.3%), Kurdish (9.1%), Gilaki (5.3%), Mazandarani (3.6%), Arabic (2%), Balochi (2%), Turkish (2%), Bakhtyari (1.3%), Turkmen (1.2%), Gujarati (0.9%), Armenian (0.2%), other (1.5%)

What the top 150 best localized websites in the world do in Iran

(Top 150 websites listed in the Global by Design ranking – published annually by Byte Level Research, this report provides a list of globally localized websites, showcasing best practices and emerging trends in their globalization)

• 10/150 localize by translating into Arabic
• 4/150 localize by translating into Persian